Resultaten voor “recensie”

'Branduren', Cobi van Baars’ derde roman, is een boek over trauma, over een voor en een na.

Nu er een oeuvrecatalogus is van Schmalzigaug, kan zijn naam een prominentere plaats krijgen in de handboeken over de avant-garde.

Het leven van arts en ex-communist Jan Van Duppen inspireerde Louis van Dievel tot een roman: De dokter is uw kameraad niet.

Het boek ‘De radio – Een cultuurgeschiedenis’ laat goed zien hoe de radio zich staande hield door met de tijd mee te gaan.

In zijn ambitieuze zevende roman zet Weijts de lezer voortdurend aan het denken over de gevolgen van de huidige technologische ontwikkelingen.

Wim Blockmans’ onderzoek kan van pas komen om de ‘crisis van de democratie’ en het onbehagen over het politieke immobilisme aan te pakken.

Christina en Tom staan in Vanessa Oostijens ‘Tussenruimte’ voor hetzelfde dilemma: kiezen ze voor elkaar of voor hun carrière in de kunst?

Theater is voor Pfeijffer het geschikte genre om zijn voornaamste thema uit te werken.

Nederland verandert, maar blijft het goed doen, schrijft Peter Hein van Mulligen in Met ons gaat het nog altijd goed. Wel is het afwachten welke langdurige effecten het coronavirus zal hebben.

Ewoud Kieft biedt in zijn romandebuut De onvolmaakten heel veel stof tot nadenken. Zelfs de volmaakte wereld van de toekomst blijkt niet voor iedereen bevredigend.

De mens is niet in data te vangen, betoogt Miriam Rasch in 'Frictie'.

Deze roman is het tweede deel in een trilogie over wat mannelijkheid vandaag betekent. Actuele thematiek, maar levert het ook goede literatuur op?

'Midden in het onbewoonbare' is een intellectueel jaarverslag (over 2019) van een man die steeds meer een autobiografische schrijver is geworden: Cyrille Offermans.

In zijn tweede historische roman wekt Olyslaegers het Antwerpen van voor, tijdens en na het bewogen onheilsjaar 1566 tot leven.

In 'Tlieverdje', pas zijn derde boek in ruim 30 jaar, mijmert Tavernier voluit over de broosheid der dingen, de eindigheid van het bestaan.

Middag schrijft aanstekelijk, maar zijn lezing van vrouwelijke stemmen wringt soms.

Barber van de Pol volgt het denkspoor van schrijfster Carry van Bruggen in haar boek ‘Er is geen ander zijn dan anders zijn’.

In zijn debuutroman Uiterste dagen onderneemt Ferdinand Lankamp een zoektocht naar de soms duistere drijfveren van de mens.

Ze was misschien wel de grootste Nederlandse actrice van de 20ste eeuw. Brigit Kooijman schreef een boek over haar, gebaseerd op de vele gesprekken die ze met haar voerde.

Zoals een archeoloog een boom opgraaft, verzaagt en weer een verhaal geeft, zo behandelt dichter Esther Jansma de werkelijkheid.

Laat Bossenbroek zowel de Indonesische als de Nederlandse kant aan bod komen?

Dichter Max Temmerman debuteert als romancier met het claustrofobische 'Coniferen'.

In zijn derde dichtbundel toont Maarten van der Graaff (1987) Nederland in stukken. Zakelijke stukken, welteverstaan. Contracten, documenten, voetnoten.

Dit verzamelde werk biedt de kans op een hernieuwde kennismaking met een onvergelijkelijk oeuvre.

In een ‘nieuwe’ reeks gedichten, pas in mei 2020 ontdekt, lees je Lucebert in volle ontwikkeling.

De vijfde roman van Meijer is gebouwd op een krachtige metafoor voor onze omgang met de aarde.

'Een kleine muziekgeschiedenis van hier en nu' is een betrouwbare en tegelijk prikkelende gids voor al wie zijn luisterhorizon wil verruimen.

Mathieu Zana Etambala schreef een boek zonder polemische ambitie. Maar hij maakt wel gehakt van Leopold II en zijn Congo-beleid.

Dít is poëzie die je naar adem doet happen, ogenblikkelijk en bijna onophoudelijk.

Another History of Art is geen boek van een strenge academicus, maar van een enthousiaste verteller die toont hoe kunst telkens weer nieuwe betekenissen krijgt.

Lander Deweer en Jan Swerts zoeken in een gezamenlijk boek naar stilte. En naar muziek die verstilling kan brengen in drukke tijden, want lawaai is een onderschat probleem.

Barnard hanteert beurtelings de karwats van de haat en de fluwelen zweep van de schoonheid.

In haar vierde bundel biedt Lieke Marsman niet alleen persoonlijke troost in moeilijke tijden, maar levert ze ook stevige maatschappijkritiek.

De herinneringen van schilder Gustave van de Woestyne aan zijn oudere schrijvende broer Karel zijn hallucinant, hilarisch en onweerstaanbaar.

De Vries is persoonlijker dan in eerder werk, maar blijft ook zijn voorliefde voor intertekstuele spelletjes botvieren.

In zijn recentste boek geeft Bodifée ook een historisch overzicht van denkers over dit thema.

De hellevaart van de personages komt beklemmend in beeld. Maar waarom zoveel gekwebbel van boeken?

Heerma van Voss schrijft over een schrijver die schrijft over een schrijver.

In ‘Op de vuist’ houdt Laurens Ham het protestlied tegen het licht: hij begint bij Dylan en eindigt bij Black Lives Matter.

De 75-jarige Wiener wordt gehuldigd met een bundeling van korte stukken en een bijna-roman in de vorm van een nautisch logboek.

Nu al een dikke roman over corona? Nee, Dit verhaal speelt in een verre toekomst, het is een dystopie, een ontspoorde utopie, waar de hoofdpersoon uitbreekt.

Waarom we Hugo Raes’ zopas heruitgegeven debuutroman dringend moeten (her)ontdekken.

Met Raaf schreef Roos Vlogman een pakkend debuut over een zoon die wel wil loskomen van zijn moeder, maar begrijpt dat dit onmogelijk is.

Wat betekent de vader nog in een geïndividualiseerde, geseculariseerde en geëmancipeerde samenleving?

Dankzij het nieuwe Vlaams-Russische woordenboek weet de gemiddelde Rus in Vlaanderen nu dat ‘poepeloerezat’ stomdronken betekent. Is dit een grap, vraagt Johan de Boose zich af.

Wanneer Johan de Boose in die sublieme leegte van de Amerikaanse natuur afdaalt, is 'Dondersteen' op zijn best.

Van der Molen onderneemt haar eigen, bescheiden zoektocht naar daar waar de mens thuis was en is.

Wie is er beter geschikt om het lange, exuberante gedicht Venus and Adonis van William Shakespeare in het Nederlands om te zetten dan Bouazza, die ons al eerder verblijdde met een prachtige vertaling van Othello?

De vierde roman over het personage Ewout Meyster toont de eerste vonken van Meysters eigengereide levenshouding – en misschien wel de geboorte van een schrijver.

De bundel ‘Koloniaal Congo‘ verwijst de mythe dat de Belgische kolonisatie de Congolezen vooruitgang bracht naar het rijk der fabelen.

In Revolusi verweeft de auteur historisch onderzoek en journalistieke reportage tot een bijzonder beklijvend relaas.

Met zijn debuutroman bevestigt Daem het beeld dat uit zijn verhalenbundel van 2015 sprak: hij heeft onmiskenbaar talent, maar wil te veel tegelijk.

Over ‘Het wolkenpaviljoen’ van Jannie Regnerus.

Declercq schetst een indringend portret van een van Nederlands bekendste dorpen. Maar bevestigt hij niet juist de vooroordelen die hij wil blootleggen?

De verbeelding van de Leeuw voegt een belangrijke dimensie toe aan de geschiedschrijving van de Vlaamse Beweging.

In AI: Alsmaar intelligenter biedt wiskundefilosoof Stefan Buijsman een blik achter de schermen van kunstmatige intelligentie én toont hij de schaduwkanten ervan.

Met zijn boek 'Onderwijs in een gekleurde samenleving' daagt socioloog Orhan Ağırdağ vastgeroeste denkpatronen en ingesleten overtuigingen over het Vlaamse onderwijs uit.

Twee boeken met dezelfde titel – ‘De ontdekking van de natuur’ – vertellen hoe de mens gaandeweg de geheimen van de natuur ontcijferde.

Deze roman vol zeldzaam mooi proza is het boek van een afscheid, waarbij de spanning zit in de ultieme ondoorgrondelijkheid van vrijwel elke scène.

David Vergauwen geeft de lezer het gevoel op de eerste rij te zitten bij een imaginaire film over de Brugse componist Joseph Ryelandt (1870-1965).

In de in zichzelf gekeerde passages van deze roman is Anton Valens op zijn best.

Romana Vrede schrijft haar autistische zoon een brief en dat levert een hard, maar liefdevol boek op.

Theaterredacteur Herien Wensink stelt in haar debuutroman Kleihuid pertinente vragen tegen de achtergrond van de Eerste Wereldoorlog.

In haar debuut ontrafelt Tack hoe een vrouw verandert in een koelbloedige moordenares. Dat doet ze zo vakkundig dat je begrip en zelfs mededogen voelt.

De school is een disciplineringsmachine die ongelijkheid in stand houdt, zo blijkt uit Zero for Conduct, het geslaagde sluitstuk van Haider Al Timimi’s trilogie over humanisme.

Het Brusselse kunstencentrum zet deze Nederlandse kunstenares van formaat in de schijnwerpers met de tentoonstelling The Ultimate Kiss.

Net als in zijn debuutroman 'Generator' (2015) focust Koen Sels in 'Gloria' op de vele virtuele mogelijkheden die de werkelijkheid in zich draagt.

Wat Brouwers’ twaalfde roman tot een meesterwerk verheft, is andermaal het verbluffend fris gebleven taalspel.

De Koot & Bie encyclopedie omvat alles wat je wil weten. Alleen: opletten dat je niet van het ‘Nachtkastje’ naar de ‘Poreuze cirkel’ wordt gestuurd.

Birneys had hoge verwachtingen over dit onderzoek naar de Indonesische Onafhankelijkheidsstrijd (1945-1949). Maakt David Van Reybrouck die waar?

Spiegel van de werkelijkheid is de eerste volwaardige geschiedenis van de negentiende-eeuwse kunst in Nederland.

Wie helpt wie? Dat is de vraag in het aangrijpende romandebuut van Siel Verhanneman, ‘Of iedereen gaat dood’.

Vrijwel alles wat Kuitert in haar indrukwekkende studie vertelt, is in Nederland volslagen onbekend.

Als een Vlaamse Primitief opent Paul Demets vensters op de zintuiglijk te beleven werkelijkheid.

Dit bijzondere boek is deels roman, deels pamflet, deels memoir.

Weekdier, het debuut van Hans Depelchin, is een ambitieus en rijk werkstuk.

In Mijn ontelbare identiteiten toont antropoloog Çankaya een paradox: hoe een veronderstelde niemand juist zovele iemanden is.

De Sterck bundelt volksverhalen over schrikbarende wezens, duistere driften en onze angst voor het onbekende.

Een toeristische reisgids op historische grondslag, zo kun je Flip van Doorns literaire non-fictieboek over Friesland lezen. Zijn verhaal had nog levendiger kunnen zijn als hij meer literaire bronnen had geraadpleegd.

Wie was mijn moeder? Die vraag probeert Jan Brokken te beantwoorden aan de hand van de brieven die zij vanuit Nederlands-Indië aan haar zus schreef.

In haar debuut somt Lisa Huissoon, de titel getrouw, alle mensen op die ze kent. De combinatie van intense intimiteit, filosofische diepgang en speelse vindingrijkheid maken 'Alle mensen die ik ken' hoogst fascinerend.

In 'Breendonk. Kroniek van een vergeten kamp' brengt Jos Vander Velpen de lezer tot in de slaapzalen, de latrines, de isoleercel en de folterkamer van het Fort van Breendonk.

In 'Toekomstkoorts' en 'Over het Kanaal' weeft Beck een fascinerende plot rond opmerkelijke passages uit de Belgische geschiedenis.

Voor wie in 'Shopgirl' en 'Sticky Drama' al getroffen werd door De Groens eclectische en fantasierijke schrijfstijl en scenario’s, is 'Offerlam' een waardige opvolger.

In 'Volt' gaat inhoudelijke vaagheid wonderwel samen met stilistische zorgvuldigheid en helderheid.

In een boeiend boek over de gezamenlijke geschiedenis van Cuba en België lees je onder meer hoe het eiland bijna een Belgische kolonie werd.

Hoe gingen bestuurders en bestuurders in de Europese steden met elkaar om tijdens middeleeuwen en de vroegmoderne tijd?

Femke Vindevogel schreef een even zwarte als droogkomische debuutroman. Confituurwijk is genomineerd voor de Bronzen Uil.

Stapsgewijs nam Vooruit definitief afscheid van de band met de socialistische beweging. Wel bleef het kunstencentrum een verzamelplek voor progressieve figuren en bewegingen.

In Het tekort van het teveel vraagt hoogleraar psychiatrie Damiaan Denys zich af hoe we de verstoorde balans tussen welvaart en welzijn kunnen herstellen.

Pleij schrijft over de ‘ontdekking’ van de seksuele lust en hoe die in literatuur en kunst is verbeeld.

Dit is een roman die je even de tijd moet gunnen, maar die gaandeweg een steeds rijkere, diepere leeservaring biedt.

Met Mens Dier Ding heeft Schaffer bijzonder uitdagende epische poëzie afgeleverd, waarvan de ideale leeservaring de herleeservaring is.

In 'De Wereldwandelaars' lees je over drie Nederlandse vrienden die aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog geloofden dat ze van de wereld een betere plek konden maken door eromheen te wandelen.

In Machiavelli’s lef gebruikt filosofe Tinneke Beeckman de renaissancefilosoof om de blinde vlekken van de liberale democratie op te sporen.

Roelof ten Napel is een van Nederlands interessantste auteurs uit de nieuwe generatie: zowel in zijn romans als in zijn dichtbundels durft hij al schrijvend te denken.

Net als in De tolk van Java (2016) beschrijft Birney weer een open wonde van de Nederlandse maatschappij en doet hij op diverse niveaus verslag van een crisis.

In dit romandebuut volgen we de lange tocht van een rouwende vrouw, die haar verdriet verwerkt door nieuwe woorden te verzinnen en toe te geven aan haar ‘velverlangen’.

In zijn biografie van Brakman schetst Nico Keuning het beeld van een geestige, maar egocentrische man die al van jongs af aan een uitzonderingspositie innam.

In haar eerste roman 'Noord' vond Sien Volders direct een eigen stem. Die galmt volop verder in opvolger 'Oogst'.

De eerste roman van Sofie Lakmaker gaat ook over jongvolwassen zijn, schrijverschap, intimiteit, zien en gezien worden.

Spinoza als verlichter en vrijheidsdenker? Tegen die eenzijdige beeldvorming biedt filosoof Herman De Dijn weerwerk.

Schaffer kiest in zijn nieuwste bundel voor een persoonlijke invalshoek.

Jannetje Koelewijns tweede boek over haar ouders geeft ook een scherp beeld van het naoorlogse Nederland, en het afbrokkelen van het protestantisme.

Eric Min portretteert in Gare du Nord Belgische en Nederlandse artiesten in Parijs tussen 1850 en 1950.

De lezer blijft achter in bewondering voor Bouazza’s virtuositeit, en neemt zijn hoed af voor zijn schatgraven in de taal.

Renate Rubinstein was een autonome en tegendraadse denker, met een afkeer van groepsdwang.

Wat maakt iemand tot moeder? Dat vraagt Fen Verstappen zich af in haar debuutroman ‘Moeder af’.

In ‘Watskeburt, Lage Landen?’ krijgen we de eigenzinnige canon die Peter Van Dyck belooft.

Na de goed onthaalde dichtbundel 'hoe de eerste vonken zichtbaar waren' (2017) debuteert Simone Atangana Bekono met een roman, 'Confrontaties'.

Boeken genoeg over vrouwen in de literatuur. Maar hoe zit het met de man in de literaire canon? In Jongens waren we passeert een stoet weinig verheffende manbeelden.

Het ziet er niet goed uit voor Nederland in KliFi, Adriaan van Dis’ nieuwste, dystopische roman. Biedt een schrijver redding?

In zijn roman over een Vlaamse collaborateur getuigt Stefan Hertmans van een sterk inlevingsvermogen in zeer uiteenlopende karakters.

Dankzij twee tegelijk verschenen biografieën krijgt de Nederlandse fysicus en Nobelprijswinnaar Hendrik Lorentz de aandacht die hij verdient.

In zijn nieuwe bundel toont de dichter Deleu zich als een man in de herfsttij van zijn leven. Uit zijn 19de Groot Verzenboek blijkt dan weer zijn uitzonderlijke métier als bloemlezer

De verwikkelingen in Spits tweede roman zijn tragisch, maar omdat alles zo breed wordt uitgemeten, verdwijnt de subtiliteit.

Jeroen Vullings las de biografie van Hans van Mierlo, geschreven door Hubert Smeets.

De universiteitsbibliotheek in Gent is meer dan de imposante Boekentoren, zo toont historicus Ruben Mantels in Torens van boeken.

Van den Reeck was een actieve linksradicale militant die zich tegelijk voluit engageerde in de Vlaamse Beweging. Hij stierf 100 jaar geleden door een politiekogel.

Varkensribben van Amarylis De Gryse is een melancholisch en grappig debuut over mensen die de neiging hebben te volgen, maar toch gezien willen worden.

In de tweede roman van Marieke Lucas Rijneveld schipperen alle personages tussen tegenstrijdige wensen. Dat maakt dit boek nog beklemmender dan De avond is ongemak.

In een autobiografisch verhaal vraagt de auteur zich af wat de Vlaamse identiteit is.

Kevin van Vliets debuut ‘Wolfsjong’ is een klassieke vertelling met een scherpe, duistere kant.

'Augustus' van Irma Maria Achten is een sensuele debuutroman over een onwaarschijnlijke liefde, hartstocht, doodsverlangen en familiegeheimen.

In Meral ontrafelt Froukje Santing subtiel de verwikkelingen in een Nederlands-Turkse familie.

René Broens blijft in zijn versie dicht bij de brontekst, maar geeft ook zijn eigen, soms prikkelende visie op deze klassieker.

Scholtens boeken gingen altijd al over het verdwijnen van culturen, maar nu heeft hij dat verweesde gevoel in een nog indringender vorm gegoten.

De fotograaf verbeeldt de sensatie van honderden kilometers te paard afleggen in een sneeuwlandschap zonder beschaving.

Els Witte belicht de radicalen in de eerste decennia na de Belgische revolutie.

Klaartje Schrijvers' boek 'Het archief van Walter' is onderhoudende lectuur, maar tegelijk valt er heel wat op aan te merken.

Wie weet waar te kijken, kan de geschiedenis van planeet en mensheid lezen in bomen en landschappen. Salomon Kronenberg en Valerie Trouet vertellen zo het verhaal van de aarde, van ons verleden en misschien ook van onze toekomst.

Henri Beunders onderzoekt de betekenis van tatoeages.

Judith Maassens ‘Het nabestaan van Anna Portier’: aangrijpend debuut over rouwen, doodgaan en levens die we wel of niet leiden.

Net als in ‘Kindsoldaat’ verwerkt Van den Boogaard in ‘Jachthuis’ zijn familiegeschiedenis. Maar ook de rest van zijn oeuvre resoneert mee.

Gabriël van den Brink over neoliberalisme, individualisme en corporatisme.

Deze 'meesterlijke roman' wint de vierjaarlijkse Prozaprijs van de KANTL.

Is de Congoroman ‘dat onbenullige genre’ vol ‘avonturen van paters, jagers en ambtenaren’? Het is veel meer dan dat, zo beseft de lezer van Koloniseren om te beschaven.

De Boer schetst een licht satirisch, maar liefdevol portret van het linkse milieu uit de jaren 1980.

Aafke Romeijn neemt ons in haar debuutroman mee naar Nederland anno 2020, waar ‘kleurloosheid’ zorgt voor verhitte, polariserende debatten en acties.

Voor Godfried Bomans lijkt vaak niet het onderwerp van zijn stuk van het grootste belang, maar de bespiegelende uitweidingen naar aanleiding daarvan.

De dwaler bevat eenentwintig verhalen en met elk verhaal klapt de bundel zich verder uit, vaak in onverwachte richting.

In De eeuw van Jan de Lichte voeden historicus Elwin Hofman en zijn medeauteurs die belangstelling met vlot geschreven stukken voor een breed publiek.

Dit debuut is een dromerige roman over de liefde voor bomen en eenzaam overleven in een nieuw land.

Wijnhoven schreef een grappig debuut over een millennial die het leven probeert te leven, zwervend van hotel naar hotel.

Hoogleraar sterrenkunde Vincent Icke las De kosmische komedie van Frank Westerman, een boek over hoe de mens vanop de aarde naar het hogere reikt, maar ook laag valt.

Mariken Heitman schreef een indringend debuut dat meedingt naar De Bronzen Uil.

In zijn romandebuut fileert Frank Heinen de zorg in onze maatschappij en de rol van de media in hoe wij naar bepaalde zaken kijken.

Alles hangt weer met alles samen in het recentste boek van Atte Jongstra, een verzameling prozastukken voorzien van talrijke illustraties, citaten en voetnoten.

In dit debuut schetst Wuck haar hippie-ouders. De afstandelijke toon maakt de roman bijzonder.

Herlinde Leyssens vertelt het verhaal van een sterke, rebelse, naar avontuur hunkerende vrouw, die zich niet laat stoppen.

In Lam schetst Hannelore Bedert het portret van een sterke vrouw, die klappen kreeg maar zich met opgeheven hoofd door het leven worstelt. Deze debuutroman is genomineerd voor de Bronzen Uil.

Messentrekkers is een ambitieus, moedig debuut dat getuigt van een rijke verbeelding en een originele taalbeheersing.

Muidhond, de verfilming van Inge Schilperoords debuutroman, is verkozen tot beste film op het internationaal filmfestival van Gangneung in Zuid-Korea

Dit boek toont waar Nederland tot vandaag invloed ondervindt van de Franse aanwezigheid: in de politiek, de rechtspraak, het onderwijs, het waterbeheer en de cultuur.

In ‘Nova’, de debuutroman van Daniël Samkalden, raken de drie hoofdpersonen meer met elkaar verbonden dan ze willen.

Een ex-operadirecteur en een jonge zangeres zuchten om erkenning en vluchten voor de stilte in Annemarie Peeters’ debuut.

In haar nieuwe verhalenbundel put Annelies Verbeke gretig uit de literaire traditie: mannen én vrouwen uit de westerse canon, maar ook uit Afrika, Azië en Latijns-Amerika.

In Vijd penseelt Jonas Bruyneel de opkomst en ondergang van een kleurrijke familie in het Bourgondische Vlaanderen.

Een manier om de ‘ander’ te leren kennen is die ‘ander’ lezen, vindt schrijfster Aya Sabi. Dus las ze twee bundels met Nederlandstalig werk van auteurs uit de Afrikaanse diaspora in de Lage Landen.

In Yellow, het tweede deel van zijn The Sorrows of Belgium-trilogie bij NTGent, richt Luk Perceval zich op de collaboratie tijdens de Tweede Wereldoorlog.