taal

Een gezamenlijk onderzoeksteam van de UCLouvain en de UNamur bestudeerde de impact van taalonderricht op het cognitieve, taalkundige en sociaal-affectieve functioneren van kinderen die Nederlands en Engels leren in Franstalig België, zowel in het traditioneel onderwijs als in het immersieonderwijs. Ze wilden hierbij weten welke voorwaarden het leren van talen in het algemeen en vooral in een immersiesysteem bevorderen.

Hoofdredacteur Luc Devoldere nam het rapport van de Taalunie over begrijpend lezen door. Lees veel voor, staat er letterlijk in en dat valt alleen maar toe te juichen. Maar wat met de digitalisering en de rol van de leerkracht?

In haar taalcolumn valt Fieke Van der Gucht deze maand genadeloos door de mand, ondanks haar inspanningen om Standaardnederlands te praten.

Van 4 tot 17 augustus verblijven 120 buitenlandse studenten Nederlands in Gent voor de zomercursus Nederlands van de Taalunie. Twee van hen komen langs bij Ons Erfdeel vzw.

De taalcolumn van Fieke Van der Gucht gaat deze keer over mopperaars en mensen die klagen over de achteruitgang van taalvaardigheid bij studenten.

De verspreiding van de eigen taal en cultuur in de wereld is politiek en economisch rendabel én diplomatiek en cultureel succesvol. Dringt die boodschap door tot de overheden?

Een beschaafde natie in Europa is het aan zichzelf verplicht een vertaalcultuur gaande te houden. Dat is concrete cultuurpolitiek.

De ideeën van August Vermeylen, de eerste rector van de vernederlandste Gentse universiteit, blijven relevant in tijden van verengelsing.

Herbeleef alle lezingen van ‘Mijn ziel erkent het oude Gent’, het afscheidscolloquium voor Herman Balthazar.

Genomineerd voor de prijs voor het beste taalboek: de Vlaamse en de Nederlandse vloekboeken.

Op 1 september 2019 opent in Duinkerke een kleuterklas waar de onderwijstaal de helft van de tijd Nederlands en de andere helft Frans zal zijn.

De tweede taalcolumn van Fieke van der Gucht, over namen van vondelingen. Maak kennis met Anna Catharina Ananas en Guilielmus Koeck.

Zal er veel politieke geestdrift zijn voor de nieuwe aanbevelingen?

Woorden gaan in de ban en wie met iemand van mening verschilt, verwijt de ander al gauw aan framing te doen. Staat de taalpolitie voor de deur?

De studie van onze taal en literatuur gaat door zwaar weer. Tijd voor een neerlandistiek die assertief duiding levert bij actuele kwesties.

We hebben in Europa geen andere keuze dan zo meertalig mogelijk te worden. Vlamingen en Nederlanders moeten het voortouw nemen.

Genomineerd voor de prijs voor het beste taalboek: Taal voor de leuk van Paulien Cornelisse.

Laten we taal op haar vrije beloop of mogen we nog regels opleggen?

Iedereen moet weten wat correct Nederlands is. Maar er moet ook ruimte zijn voor andere variëteiten. Want dé standaard spreekt niemand.

Wat zijn de bewegingen in de internationale neerlandistiek, de successen en de gevaren?

De taalcolumn van Fieke van der Gucht. ‘Tussen mijn nichtje en mijn grootvader gapen de jaren. Het werkwoord sturen heeft daar slinks gebruik van gemaakt.’

In 2019 viert de oudste vakgroep Nederlands in het Verenigd Koninkrijk, verbonden University College London, haar honderdjarige bestaan. Maar valt er wel wat te vieren?

Eerste artikel in de reeks over de situatie van de universitaire neerlandistiek in verschillende regio's over de hele wereld.

Nederland heeft zijn taal niet opgelegd in de koloniën, waardoor taalnationalisme er geen rol speelde. Daarom verengelst Indonesië zo snel.

In de Caraiben is de toegang tot onderwijs niet optimaal geregeld. Dat is mede het gevolg van de sterke positie van het Nederlands.

Recensie van: Gert De Sutter (red.), De vele gezichten van het Nederlands in Vlaanderen. Een inleiding tot de variatietaalkunde, Acco, Leuven / Den Haag, 2017, 356 p.

Recensie van: Nicoline van der Sijs, Yankees, cookies en dollars, Amsterdam University Press, Amsterdam, 2009, 328 p.

Schrijver Kees 't Hart was van meet af aan gefascineerd door het bizarre Nederlands van de rapgroep De Jeugd van Tegenwoordig, die hits scoorde met 'Watskeburt' en 'Hollereer'. Dankzij een ‘krankzinnig toeval' kreeg hij de kans om een tijdje met hen op te trekken. In dit artikel tracht hij greep te krijgen op hoe deze rappers hun teksten schrijven en wat ze ermee willen uitdrukken. Hij constateert dat Vjèzze Fur, Willie Wartaal en P. Fabergé heel wat literaire procedés gebruiken, maar belandt ook in een ‘labyrinth aan mogelijkheden en verwijzingen'.

De auteur vertrekt in dit artikel van een gestencilde publicatie uit 1968 die hij toevallig aantrof in de Amsterdamse universiteitsbibliotheek. Frappant aan deze tekst, geschreven door neerlandicus Wytze Hellinga, is het grote wetenschappelijke elan en een enorm vooruitgangsgeloof. De publicatie toont een neerlandistiek die niemand meer uit eigen ondervinding kent: een sterk expanderend vak, niet alleen qua studentenaantallen, maar ook qua personeel. Van daaruit stelt de auteur zich drie vragen. Welk punt markeert Hellinga in de ontwikkeling van de neerlandistiek, of beter gezegd, wat is er met het elan van 1968 gebeurd? Hoe kijken we inmiddels aan tegen de alomvattende vakopvatting die Hellinga toen met zoveel aplomb tentoonspreidde? In welke richting hebben de wetenschappelijke ambities van de neerlandistiek zich ontwikkeld? En in het verlengde hiervan komt een vierde vraag: laat zich op basis van recente ervaringen een visie destilleren op een kansrijke toekomst voor de neerlandistiek?