Roep niet dat ‘de jaren 1930 terug zijn’, schrijft Hind Fraihi. Zo’n waarschuwing werkt contraproductief, en dreigt de status van verboden vrucht te krijgen.
‘De papieren man’ zit op het vinkentouw voor de literaire actualiteit in Vlaanderen en Nederland en maakt regelmatig een round-up.
Hoe divers is het Nederlandse literatuuronderwijs?
Hoe een achttiende-eeuwse polemiek Multatuli’s verbeelding deed ontvlammen.
Thomas Heerma van Voss was virtueel schrijver in residentie. ‘Ik zag je vaker dan mijn vrienden en familie. Dan iedereen eigenlijk.’
Wie goed kan lezen, heeft meer kansen in het leven. Daarom moeten we het leesbegrip én de leesmotivatie bij kinderen en jongeren verhogen.
Bladerend in de jaargang van 1999 botste hoofdredacteur Luc Devoldere op een portret van keizer Karel V.
Honderd jaar geleden verscheen een ambitieus, uiterst lucide essay: Prometheus, het magnum opus van Carry van Bruggen. Zij was goed én oorspronkelijk in alles wat ze deed.
In Suriname circuleren twee concurrerende verhalen over de onafhankelijkheid. Beide zijn gedateerd: er is ruimte voor een nieuw verhaal.
Sinds september 2018 groeit een nieuwe, Nederlandstalige loot aan de boom van Internationale afdelingen in het Franse onderwijs. Drie scholen in Tourcoing en Halluin bieden de taal aan.
Martine Tanghe wordt vandaag 65 en gaat met pensioen. Ze zal op 30 november de laatste keer het nieuws lezen. Op haar eigen onnavolgbare wijze.
Al zijn hele werkzame leven buigt emeritus professor geschiedenis Lode Wils zich over deze vraag: hoe is de Vlaamse natie de Belgische gaan verdringen?
Hedendaagse beeldende kunst met de voeten volop in de wereld. Dat brengt Panorama 22 - Les Sentinelles in Le Fresnoy in Tourcoing. De titel presenteert de rol van de kunstenaar: iemand die op de uitkijk staat. En dat is wat de werken in Panorama 22 doen. Perspectieven geven op de samenleving van vandaag.
Wie denkt altijd en overal zichzelf te moeten zijn, kan zichzelf en de andere niet meer relativeren.
De bundel ‘Koloniaal Congo‘ verwijst de mythe dat de Belgische kolonisatie de Congolezen vooruitgang bracht naar het rijk der fabelen.
In Mijn ontelbare identiteiten toont antropoloog Çankaya een paradox: hoe een veronderstelde niemand juist zovele iemanden is.
In AI: Alsmaar intelligenter biedt wiskundefilosoof Stefan Buijsman een blik achter de schermen van kunstmatige intelligentie én toont hij de schaduwkanten ervan.
Nederland verandert, maar blijft het goed doen, schrijft Peter Hein van Mulligen in Met ons gaat het nog altijd goed. Wel is het afwachten welke langdurige effecten het coronavirus zal hebben.
Boeken genoeg over vrouwen in de literatuur. Maar hoe zit het met de man in de literaire canon? In Jongens waren we passeert een stoet weinig verheffende manbeelden.
Er gaapt een gat van bijna twee eeuwen in de literaire canon van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren: niet één titel die tussen 1658 en 1838 uitkwam, haalde de lijst.
Het leven van arts en ex-communist Jan Van Duppen inspireerde Louis van Dievel tot een roman: De dokter is uw kameraad niet.
In Het stad in mij verzamelt Maud Vanhauwaert de poëtische interventies en experimenten die ze ondernam als negende stadsdichter van Antwerpen (2018-2019).
Buitenlandse conflicten worden kleine oorlogen in onze straten, schrijft Fraihi, met rudimentaire vormen van terreur.
