De vijftien werken die de kunstenaar nog tot eind januari toont in de Brusselse Galerie Templon vormen een hoogtepunt in zijn oeuvre.
Met zijn boek 'Onderwijs in een gekleurde samenleving' daagt socioloog Orhan Ağırdağ vastgeroeste denkpatronen en ingesleten overtuigingen over het Vlaamse onderwijs uit.
Sedert de verstrengde maatregelen van het najaar in België en Frankrijk is de cultuursector opnieuw beland in een somber straatje. Perspectief is er pas naar de zomer toe. Een aantal cultuurspelers blijft niet bij de pakken zitten. Anderen springen tijdelijk naar een andere sector.
In 'Breendonk. Kroniek van een vergeten kamp' brengt Jos van der Velpen de lezer tot in de slaapzalen, de latrines, de isoleercel en de folterkamer van het Fort van Breendonk.
Taalkundige Fieke Van der Gucht tracht de Babylonische taalknoop van de Lage Landen te ontwarren.
De nieuwe hoofdredacteur van Ons Erfdeel vzw betreurt dat het debat is verziekt door polarisering tussen populistisch rechts en tendentieus links.
In haar debuut somt Lisa Huissoon, de titel getrouw, alle mensen op die ze kent. De combinatie van intense intimiteit, filosofische diepgang en speelse vindingrijkheid maken 'Alle mensen die ik ken' hoogst fascinerend.
Saskia Boelsums leeft in dezelfde omgeving en onder dezelfde lucht als tal van illustere Oude Meesters. Dat laat ze ook zien in haar landschapsfoto’s.
In de tweede roman van Marieke Lucas Rijneveld schipperen alle personages tussen tegenstrijdige wensen. Dat maakt dit boek nog beklemmender dan De avond is ongemak.
In haar laatste column brengt Fieke Van der Gucht hulde aan een collega met wie ze een kleine gestalte én een hekel aan taalzeuren deelt. Maar aan Nicoline van der Sijs’ productiviteit kan ze nog niet tippen.
In De eeuw van Jan de Lichte voeden historicus Elwin Hofman en zijn medeauteurs die belangstelling met vlot geschreven stukken voor een breed publiek.
Merkwaardig hoe een strijd tegen superioriteit net gevoerd wordt met een zeker gevoel van superioriteit, schrijft Hind Fraihi over de Black Lives Matter-beweging.
In zijn roman over een Vlaamse collaborateur getuigt Stefan Hertmans van een sterk inlevingsvermogen in zeer uiteenlopende karakters.
‘Wat draag jij aan ons platform bij?’ Weinig doet Thomas Heerma van Voss makkelijker stilvallen dan een poging te concretiseren wat iets inhoudt of maatschappelijk voorstelt.
In zijn tweede historische roman wekt Olyslaegers het Antwerpen van voor, tijdens en na het bewogen onheilsjaar 1566 tot leven.
De verwikkelingen in Spits tweede roman zijn tragisch, maar omdat alles zo breed wordt uitgemeten, verdwijnt de subtiliteit.
Weekdier, het debuut van Hans Depelchin, is een ambitieus en rijk werkstuk.
Heel wat namen van mensen en personages leven voort in onze taal. Maak kennis met Félix Nadar!
Hoe een achttiende-eeuwse polemiek Multatuli’s verbeelding deed ontvlammen.
Wie goed kan lezen, heeft meer kansen in het leven. Daarom moeten we het leesbegrip én de leesmotivatie bij kinderen en jongeren verhogen.
Sinds september 2018 groeit een nieuwe, Nederlandstalige loot aan de boom van Internationale afdelingen in het Franse onderwijs. Drie scholen in Tourcoing en Halluin bieden de taal aan.
Al zijn hele werkzame leven buigt emeritus professor geschiedenis Lode Wils zich over deze vraag: hoe is de Vlaamse natie de Belgische gaan verdringen?
Wie denkt altijd en overal zichzelf te moeten zijn, kan zichzelf en de andere niet meer relativeren.
De bundel ‘Koloniaal Congo‘ verwijst de mythe dat de Belgische kolonisatie de Congolezen vooruitgang bracht naar het rijk der fabelen.
In Mijn ontelbare identiteiten toont antropoloog Çankaya een paradox: hoe een veronderstelde niemand juist zovele iemanden is.
