literatuur

Schrijvers Ivo Victoria, Sarah Meuleman en Geert Buelens vonden het alle drie op hun manier een bevrijding om naar Nederland te trekken. Maar al gauw leerden ze ook de schaduwzijden van het land kennen.

België is een ‘exilland’ voor Nederlandse schrijvers. Van Multatuli tot Willem Frederik Hermans. Maar ook vandaag leeft de traditie voort. Op bezoek bij Joke van Leeuwen, Rob van Essen en Marc Reugebrink.

Wij vroegen Roelof ten Napel: wat kan het heilige boek vandaag nog betekenen? Dat leverde dit scherpe en persoonlijke essay op. ‘Mijn Bijbel begrijp ik niet.’

Het thema klimaat is alomtegenwoordig in de Nederlandstalige poëzie. Helpen de dichters ons voorbij de doemscenario’s te laveren?

Jeroen Theunissen stapt weg uit zijn dagelijkse leven om dwars door Europa te trekken – van Ierland tot Turkije. Tegenover het snelle geconnecteerde leven stelt Theunissen het lage, trage perspectief van de wandelaar.

Nina Polak weet de spanning tussen verhuizen naar het platteland en er ook effectief te aarden goed te vangen in ‘Buitenleven’, al moet ze wel oppassen voor al te hartstochtelijke taal.

In Thomas Heerma van Voss’ tweede verhalenbundel delen de personages een onbestemd verlangen: allemaal willen ze de regie van hun leven meer in handen nemen, maar ze slagen daar niet in.

Alweer een dystopische roman? Zeker, maar bij Maarten van der Graaff overstijgt die de genrebeperkingen moeiteloos.

De nieuwe Dimitri Verhulst is opnieuw niet het meesterwerk dat hij volgens recensent Koen Schouwenburg nog in de vingers heeft.

Autobiografisch schrijven lijkt gemakkelijk, maar is dat allerminst. Hoe goed is Philip Huff daarin geslaagd met zijn vierde roman, de bestseller 'Wat je van bloed weet'?

Verhalenverteller Gie Bogaert is terug van weggeweest.

Met 'Biecht aan mijn vrouw' heeft Pieter Waterdrinker een novelle geschreven die, ingebed in coronabelevenissen, is opgepompt tot roman.