Het leven, een smeerlapperij. ‘Hebben en Zijn’ van Dimitri Verhulst
De nieuwe Dimitri Verhulst is opnieuw niet het meesterwerk dat hij volgens recensent Koen Schouwenburg nog in de vingers heeft.
www.de-lage-landen.com
Context bij cultuur in Vlaanderen en Nederland
De nieuwe Dimitri Verhulst is opnieuw niet het meesterwerk dat hij volgens recensent Koen Schouwenburg nog in de vingers heeft.
Recensie van: Dimitri Verhulst, Spoo Pee Doo, Atlas Contact, Amsterdam, 2016, 156 p; Het leven gezien van beneden, 2016, 160 p; Bloedboek, 2015, 240 p; Kaddisj voor een kut, 2014, 160 p.
In dit artikel brengt Tom Van Imschoot een persoonlijke lezing van het oeuvre van Dimitri Verhulst, van zijn debuut, De kamer hiernaast, tot Mevrouw Verona daalt de heuvel af.
Recensie van: DIMITRI VERHULST, De laatkomer, AtlasContact, Amsterdam, 140 p.
Recensie van: DIMITRI VERHULST, De laatste liefde van mijn moeder, Contact, Amsterdam, 2010, 236 p.
Recensie van: DIMITRI VERHULST, De intrede van Christus in Brussel, Contact, Amsterdam, 2011, 174 p.; DIMITRI VERHULST, Monoloog van iemand die het gewoon werd tegen zichzelf te praten, Contact, Amsterdam, 2011, 91 p.
Recensie van: Leen Huet, Mijn België, Atlas, Amsterdam/ Antwerpen, 2004, 320 p.; Dimitri Verhulst, Dinsdagland, Contact, Amsterdam/ Antwerpen, 2004, 176 p.
De verfilming van Dimitri Verhulsts roman De helaasheid der dingen door regisseur Felix van Groeningen werd in Vlaanderen en Nederland enthousiast onthaald. Ook Karin Wolfs steekt de loftrompet over de “authentieke, energieke stuwingskracht...
Christophe Vekeman (1972) debuteerde in een grand cru-jaar voor de Vlaamse letteren. In 1999 publiceerden naast Vekeman ook Yves Petry, Dimitri Verhulst en Erwin Mortier hun eerste boeken. In tegenstelling tot dat drietal leek Vekeman lan...
Van 24 april 2004 tot en met 24 april 2005 was Antwerpen Wereldboekenstad. In het kader van dit project, bekend onder de naam ABC2004, verscheen een reeks van 26 cahiers waarin telkens één letter van het alfabet centraal stond. Elk cahier o...
Met dit keer onder meer: internationale belangstelling voor Marieke Lucas Rijneveld, twéé biografieën van Jules Deelder en een onvermijdelijke bijrol voor corona.
Wel en niet uitgereikte prijzen, nominaties stads- en vaderlandse dichters, beweging in de tijdschriftenwereld. Plus nieuwe boeken van Brouwers, Heijne en… Brusselmans. ‘De papieren man’ vat het literaire nieuws samen.
Volgens Joosten is de negatieve publiciteit die de Nederlandse taal en het vak Nederlands krijgen het grootste probleem van de neerlandistiek.
Leo Pleysier doorbreekt vier jaar stilte met een kleine roman waarin hij opnieuw stemmen vangt om daaruit een licht tragisch geheel te puren.
‘De papieren man’ is een voortzetting van de befaamde boekennieuwswebsite (2006-2011) onder de vorm van een nieuwe, opgefriste rubriek op de lage landen.
De bewondering én angst die iconische bergen als de Mont Ventoux, Alpe d’Huez of de Tourmalet oproepen, inspireren ook Nederlandse en Vlaamse auteurs. Schrijver en sportjournalist Frank Heinen rijdt een rondje langs meeslepend wielerproza e...
In virale tijden (her)ontdekken we massaal pandemiefictie. Ook schrijvers wagen zich er steeds meer aan. ‘Binnen een jaar spreken we wellicht van de coronaroman.’
Wat Brouwers’ twaalfde roman ('Cliënt E. Busken', 2020) tot een meesterwerk verheft, is andermaal het verbluffend fris gebleven taalspel.
Steeds meer Nederlandse en Vlaamse auteurs verschijnen in Italiaanse vertaling. Welke beelden van de Lage Landen brengen zij over op hun nieuwe lezers? Paola Gentile deed er uitgebreid onderzoek naar.
Het Oscargenomineerde 'Close', 'De acht bergen' en 'Tori et Lokita' zijn humane, onopgesmukte films over vriendschap en verloren dromen.
‘De papieren man’ zit op het vinkentouw voor de literaire actualiteit in Vlaanderen en Nederland en maakt regelmatig een round-up.
De literaire actualiteit uit Vlaanderen en Nederland op een rijtje.
Hoewel Conrad Detrez (1937-1985) in het Frans schreef, was zijn literaire verbeeldingswereld Vlaams.
Met dit keer onder meer: coronaboeken, uitstel voor literaire topprijzen, gelegenheidsuitgaven voor 80-jarigen Jeroen Brouwers en Jan Cremer, ‘doordrammende kunstenaars’ én omgeschakelde boekhandels.
Portret van een nukkige dwarsligger en onversneden romanticus, een nicheauteur die ondanks alles toch een poëtisch oeuvre schiep dat er staat.