Opera of de verjonging van een \éminence grise\"

Tot diep in de jaren zestig werden de Belgische operahuizen in hoofdzaak bezocht door een bezadigd bourgeoispubliek. De belangstelling voor de opera is de laatste jaren echter sterk toegenomen, vooral als gevolg van de vernieuwde kijk van de makers op het genre. De auteur gaat in op bijkomende aspecten van de kunstvorm in kwestie: het feit dat opera de wetten van het alledaagse breekt en dat het in wezen geen economisch materieel nut heeft. De auteur wijst er ook op dat de invloed vanuit het theater beperkt gebleven is. Aan de hand van het concrete voorbeeld van De Munt onder leiding van Gerard Mortier, onderzoekt de auteur de verschillende facetten van de hedendaagse opera: de medewerkers, de dramaturgie, de muzikale lezing, het (vermeende) elitaire karakter, en de beperkte mogelijkheid om nieuw werk te creëren. Tot slot stelt de auteur, met Gerard Mortier, dat de ingeslagen weg steeds ter discussie gesteld moet worden.