Ongelijke wegen van herstel? België en Nederland in de eerste jaren na de oorlog
(Luc Huyse) Ons Erfdeel – 1997, nr 3, pp. 341-350
‘Wie alleen zijn eigen land kent, kent ook dat niet', schrijft de Nederlandse socioloog Jacques van Doorn. En hij voegt eraan toe: ‘België is bij uitstek een geschikt vergelijkingsobject. Het is ons buurland en het was ooit deel van ons koninkrijk. Het heeft een bij benadering gelijke grootte en bevolkingsomvang en het verschilt staatkundig niet opvallend van ons land'. België en Nederland vergelijken: het is voor de hand liggend en het is lonend. Een halve eeuw geleden waren beide landen koortsachtig bezig met het herstel van wat tijdens de oorlog verloren was gegaan. Tegelijkertijd ging het om meer dan een restauratie: in tal van opzichten is deze episode ook en vooral een reactie op de problemen die zich in de jaren dertig hadden voorgedaan. Zijn België en Nederland daarbij dezelfde wegen ingeslagen? Waar liepen ze bij de wederopbouw in de pas? Dat is de vraag die in een eerste deel van dit artikel aan bod komt. Waar kozen ze verschillende wegen van herstel? Dat is het thema van het tweede deel.
Verder lezen?
Dit is een artikel waarvoor je moet betalen. Koop dit artikel of neem een abonnement om toegang te hebben tot alle verhalen van de lage landen.
Reactie plaatsen
Aanmelden