Hoe laat is't aan den tijd? Enige opmerkingen over de hedendaagse Nederlandse poëzie
(Rob Schouten) Ons Erfdeel - 1989, nr 3, pp. 331-339
De huidige Nederlandse poëzie heeft een wat belegen karakter. Dat leidt tot de vraag of poëzie per se bij de tijd moet zijn of per definitie buiten de maatschappelijke orde staat. De auteur beschrijft de kenmerken van het werk van de generatie dichters die nu de grootste publieke waardering kennen: Robert Anker, Willem van Toorn, Kees Ouwers, Ton van Deel, Wiel Kuster, e.a. Daartegenover plaatst hij jongere dichters als Bart Chabot, Jules Deelder, Joost Zwagerman, Rogi Wieg, Dirk van Bastelaere en Arjen Duinker. In zijn (wat neerslachtige) conclusie stelt de auteur dat een aantal functies van de poëzie - de documentaire, de didactische, de propagandistische, etc. - overgenomen zijn door andere media. Daardoor heeft de poëzie haar engagement met de realiteit verloren en is ze \beschouwelijk in een meditatieruimte (…) gaan zitten, het statussymbool voor een geestelijke aristocratie (…) geworden\". Met bloemlezing."
Verder lezen?
Dit is een artikel waarvoor je moet betalen. Koop dit artikel of neem een abonnement om toegang te hebben tot alle verhalen van de lage landen.
Reactie plaatsen
Aanmelden