Het leed van de grenssteden. Menen - Halewijn (Halluin): een casus <BR> Les maux des villes frontalières. Menin (Menen) - Halluin : un cas

Menen en Halluin vormen een stad waar een staatsgrens doorloopt. Die scheiding leidt tot dagelijkse problemen tussen beide bevolkingsgroepen. De verdraagzaamheid van de bevolking wordt steeds meer op de proef gesteld. In deze bijdrage gaat auteur na tot welke problemen een staatsgrens kan leiden en hoezeer de mooie ideeën over grensoverschrijdende samenwerking in de dagelijkse praktijk nog theorieën zijn. Hij gaat na welke de problemen zijn en hoe men dat probeert op te lossen. Hij stelt ook vast dat zowel Brussel als Parijs vaak doof zijn voor de verzuchtingen van de grenssteden.
Menin et Halluin forment une ville traversée par une frontière entre deux Etats. Cette partition complique les rapports quotidiens entre les habitants. La tolérance des deux groupes de population est de plus en plus mise à l'épreuve. L'auteur de cet article se penche sur les problèmes que peut engendrer une frontière et constate que les belles idées de coopération transfrontalière ne sont encore que théories et vœux pieux face aux réalités de tous les jours. Il s'attache à identifier les problèmes et à voir ce qui est entrepris pour les résoudre. Il relève au passage que Bruxelles comme Paris sont souvent sourdes aux aspirations des villes frontière.