Herstel en eerherstel. Een pleidooi voor de recente poëzie van Hugo Claus
(Dirk de Geest) Ons Erfdeel - 1989, nr 4, pp. 494-499
Na de tijd dat Claus beschouwd werd als onze grootste naoorlogse dichter, wiens invloed op de Vlaamse poëzieproductie nauwelijks in te schatten was, is er een periode gevolgd van gereserveerdheid, miskenning en onverschilligheid. Vooral vanaf \Almanak\" (1982) werd Claus' poëzie kritischer onthaald dan voorheen het geval was. De auteur stelt de vraag hoe dit zo komt en gaat in tegen de kritiek. Aan de hand van fragmenten beschrijft hij het wezen van Claus' poëzie en argumenteert hij dat ze niet zozeer evolueert dan wel accumuleert en varieert. Met bloemlezing."
Verder lezen?
Dit is een artikel waarvoor je moet betalen. Koop dit artikel of neem een abonnement om toegang te hebben tot alle verhalen van de lage landen.
Reactie plaatsen
Aanmelden