De echo van het verleden in hedendaagse jeugdboeken
(Mirjam Noorduijn) Ons Erfdeel - 2005, nr 2, pp. 179-190
In de negentiende eeuw werden historische romans geschreven die tot doel hadden de lezer te overtuigen van de glorierijke geschiedenis van het vaderland en van de normen en waarden van zijn voorgangers. Maar hoe zit het anno 2005? In dit artikel gaat Mirjam Noorduijn na op welke manier hedendaagse jeugdauteurs omgaan met het verleden. Ze onderscheidt drie groepen van auteurs. Ten eerste is er de groep rond de “Schrijvers van de Ronde Tafel”. Zij vertrekken van een historisch gegeven, dat ze in een aantrekkelijke literaire vorm gieten. Simone van der Vlugt is zo'n schrijfster. Ten tweede is er een groep die het verleden enkel gebruikt als een aanleiding voor iets anders, als iets dat de verbeelding in gang zet. Auteurs als Annejoke Smids en Sjoerd Kuyper laten hun verbeelding de vrije loop en hebben geen didactische bedoelingen. Ten derde zijn er jeugdauteurs die een middenweg vinden. Zij slagen erin fictie en geschiedenis op een literair én historisch overtuigende manier te brengen. Voorbeelden zijn Peter van Gestel en Kathleen Vereecken. Noorduijn concludeert dat historische fictie vooral overtuigt wanneer de auteur een herkenbaar personage creëert dat gebeurtenissen van zijn tijd vanaf de zijlijn meemaakt.
Verder lezen?
Dit is een artikel waarvoor je moet betalen. Koop dit artikel of neem een abonnement om toegang te hebben tot alle verhalen van de lage landen.
Reactie plaatsen
Aanmelden