www.de-lage-landen.com
Context bij cultuur in Vlaanderen en Nederland
In haar maandelijkse column kijkt kunsthistoricus Gerdien Verschoor met een hedendaagse blik naar de erfenis van de oude meesters van de Lage Landen.
Een vlieg genaamd Teun uit het nieuwe boek van Detlev van Heest herinnert kunsthistorica Gerdien Verschoor aan de vliegen op schilderijen van Rachel Ruysch en Roelant Savery. Maar waarom strijkt een vlieg neer op een schilderij van een oude meester?
Kunsthistorica Gerdien Verschoor vindt schoonheid en humor in broze verkleedminiatuurtjes uit de zeventiende en achttiende eeuw.
Niets beter dan een prikbord om betekenisvolle voorwerpen binnen handbereik te houden, weet kunsthistorica Gerdien Verschoor. Daarin gingen zeventiende-eeuwse meester-schilders haar voor.
Van wie is een ding als de eigenaar dood is? Gerdien Verschoor zoekt antwoorden in de kunst, in het spoor van essayist Marjoleine de Vos.
In het Zeeuws Museum ziet kunsthistorica Gerdien Verschoor hoe de oude meester Adriaen van de Venne oorlogshandelingen weergeeft op een ragfijn weefpatroon van wol en zijde. ‘Hoe kan het dat zoveel lelijkheid in zo’n schoonheid is gevat?’
In de eigengereide oeuvres van Anna Boch en Edith Meijering herkent kunsthistoricus Gerdien Verschoor een grote verwantschap.
Een richtsnoer met culturele ankerpunten of een hyperindividuele verzameling van miniaturen, impressies of ervaringen: kunsthistoricus Gerdien Verschoor hecht aan het gevoel dat zulke lijsten opwekken. Heel even is de wereld in tien punten te vatten.
De kritiek op de vier meter hoge ‘everywoman’ in trainingsbroek in Rotterdam brengt kunsthistoricus Gerdien Verschoor in de war. Ze ziet wel degelijk een heldin, net zoals ze die ziet in het oudst bewaarde zelfportret van een vrouw uit de Lage Landen.
De verstedelijking in haar omgeving doet kunsthistoricus Gerdien Verschoor teruggrijpen naar de arcadische landschappen van de Vlaamse Primitieven. Hoewel, waren die wel zo paradijselijk?
Een recente dramatische gebeurtenis jaagt een nieuwe puls door twee oude meesterwerken. Kunsthistoricus Gerdien Verschoor ziet hoe gevoelens van hoop en wanhoop eeuwenlang niets aan kracht inboeten.
De Europese kunst-, design- en antiekbeurs TEFAF Maastricht trekt vermogende verzamelaars van alle uithoeken van de wereld. Al gaat het die bezoekers evenzeer om gezien worden, schrijft Gerdien Verschoor.
Eerder dan vreugde over de Vermeertentoonstelling in het Rijksmuseum ervaart kunsthistoricus Gerdien Verschoor schaamte over onze collectieve blockbusterverslaving. En tegelijk schaamt ze zich over die schaamte. ‘Alweer Vermeer, wat is daar nu zo erg aan?’
