
Zingen om een leegte. ‘Naar het gras’ van Bernard Dewulf
Bespreking van de dichtbundel Naar het gras van Bernard Dewulf.
www.de-lage-landen.com
Context bij cultuur in Vlaanderen en Nederland
Dichter, essayist, toneelschrijver en columnist Bernard Dewulf is op 61-jarige leeftijd onverwacht overleden. Op deze plek verzamelen we al onze archiefstukken van en over hem.
Bespreking van de dichtbundel Naar het gras van Bernard Dewulf.
Recensie van: Toewijdingen. Verzamelde beschouwingen (2014)
Neem daar onverschillig welk beeld uit en je zegt: De Maesschalck. Maar waaraan ligt dat? Bernard Dewulf zoekt het uit.
Bespreking van Naderingen. Kijken en zoeken naar schilders (2007) en Blauwziek (2006).
Recensie van Dewulfs Bijlichtingen - Kijken naar schilders (2001).
Beschouwing van Hugo Brems over het vroege werk van Dewulf.
Recensie door Yves T'Sjoen van Bernard Dewulfs debuutbundel, Waar de egel gaat (1995).
Volgens Bernard Dewulf gaat Herman de Coninck, notoir belijder van de kleinspraak, de grote woorden helemaal niet uit de weg.
Dewulf presenteert het werk van dichter Peter Ghyssaert, die met groot genoegen het doen en laten van de mensen gadeslaat.
Dewulf bespreekt 'De ziekte van jij', een dichtbundel van Joost Zwagerman, het meest opvallende en getalenteerde lid van de Nederlandse dichtersgroep De Maximalen.
Vier jonge dichters treden samen naar voren in één bundel, getiteld 'Twist met ons': Dirk van Bastelaere, Bernard Dewulf, Charles Ducal, Erik Spinoy.
Recensie van 'De kooi van Faraday', de elfde bundel van Leopold M. Van den Brande, waarin de dichter een beetje gesnoeid heeft in zijn gebruikelijke taaloverdaad.