Zoekresultaten voor “koen peeters”

In zijn roman De mensengenezer schetst Koen Peeters een onvergetelijk portret van antropoloog René (Renaat) Devisch (1944-2020).

In november 2019 is het zeventig jaar geleden dat Ensor stierf. Koen Peeters brengt een ode aan de ‘realist, plein-airist, schilder van het licht en de maskers’.

Peeters’ zelfonderzoek krijgt extra diepgang door het contrast tussen Oostende en Brussel.

Juist door niets te benoemen, maar er tastend en vragend omheen te cirkelen, weet Koen Peeters in deze roman iets te zeggen over grote thema’s als vriendschap, de dood en de zin van het bestaan.

Recensie van: KOEN PEETERS, Duizend heuvels, De Bezige Bij Antwerpen, 2012, 295 p.

Voorstelling van het werk van Koen Peeters. Hij laat zijn hoofdpersonages over alles hun zegje doen en hanteert daarvoor een deftige ouderwetse toon, die vol ironie zit. Hij creëert een speels contrast tussen de wat oubollige verwoording en...

Overzicht van het oeuvre van deze Vlaamse schrijver. Blijken zijn eerste boeken ondanks alle brille aanvankelijk nog wat bloedeloos, gaandeweg worden zijn protagonisten steeds meer waarachtige personages in plaats van pionnen in een literai...

Prozatekst van Koen Peeters over een verblijf in Boedapest, Hongarije en in Bratislava, Slowakije.

Spullen in een museum spreken met elkaar, schreef de Turkse Nobelprijswinnaar Literatuur Orhan Pamuk. Collega-schrijver Koen Peeters mocht Pamuk ooit begeleiden tijdens een bezoek aan het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika. Peeters keek...

Recensie van: Koen Peeters, Mijnheer sjamaan, Meulenhoff, Amsterdam, 2004, 220 p.

Bespreking van de roman \Acacialaan\" (Meulenhoff, Amsterdam, 2001, 176 p.) van Koen Peeters."

Recensie van: Koen Peeters, Pascal Verbeken, Peter Holvoet-Hanssen, Koen Broucke, Miavoye. Op bedevaart naar Paul van Ostaijen, De Bezige Bij Antwerpen, 2014, 194 p.

De radicaal onverzettelijke Eysselinck krijgt de plaats die hij verdient in de cultuurgeschiedenis van de Lage Landen.

Schilder en historicus Koen Broucke wandelt door de beeldende kunsten van de Lage Landen en stelt vast: gold het landschap tot voor kort als verdacht, dan is het nu weer overal aanwezig.

Bespreking van de tweede roman van Koen Peeters, waarin een aantal banale figuren een banaal leven leiden en pogingen doen om een identiteit bij elkaar te sprokkelen. Helaas is het geen doorbloede zoektocht geworden van een auteur naar een ...

Bloemlezing door Jozef Deleu. Deze aflevering bevat gedichten van acht debutanten: Anne Büdgen, Hélène Gelèns, Lucas Hirsch, Els Moors, Koen Peeters, Ester Naomi Perquin, Alex van Warmerdam en Bernard Wesseling.

Schoenmakers heeft met fletse persoonlijkheden een veelzeggende roman gemaakt.

Schermer doet een direct appel op de lezer om zelf na te denken.

Dit heerlijke maar ook verraderlijke boek is genomineerd voor de BNG Bank Literatuurprijs.

In ‘Zwarte schuur’, waarmee hij de Boekenbon Literatuurprijs 2020 wint, verkent De Jong de schemerzone tussen seks en geweld.

De opzet van Anne Eekhouts vierde roman is goed: Mary Wollstonecraft Shelley, auteur van Frankenstein, uit de schaduw van haar roemruchte context schrijven.

Is de Congoroman ‘dat onbenullige genre’ vol ‘avonturen van paters, jagers en ambtenaren’? Het is veel meer dan dat, zo beseft de lezer van Koloniseren om te beschaven.

Het schrijversduo Elvis Peeters zet de moraal weer op losse schroeven.

Recensie van: JO COUCKE, In de luwte van de tijd. Verzamelde essays over Jan Fabre 1983-2015, De Bezige Bij, Amsterdam, 2015, 208 p. LUK VAN DEN DRIES, Het geopende lichaam. Verzamelde opstellen over Jan Fabre, De Bezige Bij Antwer...

‘Amen’ van Marcel Möring, ‘Gloria’ van Koen Sels, ‘Pastorale’ van Stephan Enter, Waagstukken van Charlotte Van den Broeck en Zwarte schuur van Oek de Jong.