Vrouwelijke auteurs: schrijven in een eigen kamer of kletsen aan de pomp?

Na een historische uitstap tot bij Virginia Woolf, George Eliot, Simone de Beauvoir en Annie Romein-Verschoor, wier standpunten over \vrouwen in de literatuur\" kort worden weergegeven, concentreert de auteur zich op de periode 1960-1975 en op het onderwerp \"vrouwenliteratuurkritiek\". Een aantal studies worden besproken: \"Niet dulden dat je me zadelt\" van Hannah van Buuren; \"Vrouwen en literatuur\" van Hannemieke Stamperius en \"Wie weegt de woorden. De auteur en haar werk\", van Antje Meulenbelt. De auteur onderscheidt twee tendensen in de vrouwenliteratuurkritiek: de tendens die stelt dat de deelname van vrouwen aan de kunst beoordeeld moet worden volgens de algemeen geldende normen, tegenover de tendens die de heersende normen ter discussie stelt en vrouwenliteratuur als een in se dissidente stem beschouwt. Ook in het buitenland bestaan die tendensen: ter illustratie daarvan wordt voor de V.S. het werk van Elaine Showalters aangehaald, voor Duitsland dat van Verena Stefan en voor Frankrijk dat van Julia Kristeva."