samenleving
Van onze eigen correspondent. Hoe buitenlandse journalisten rapporteren vanuit Brussel
(Derek Blyth) Ons Erfdeel - 2012, nr 4, pp. 4-11
Rond 2006 meldde de Brusselse overheid trots dat Brussel, na Washington, het tweede grootste buitenlandse perskorps ter wereld had. Maar dat was voordat de krantenindustrie getroffen werd door de grootste crisis in haar geschiedenis. De laatste jaren is mede daarom het Brusselse perskorps gekrompen. Andere oorzaken zouden kunnen liggen bij de Belgische overheid en de Europese Commissie. De eerste zou het de mediabedrijven lastig maken met haar te hoge belastingen en sociale lasten, de tweede is grotendeels afgestapt van wekelijkse briefings in de persruimte van de Commissie en plaatst mededelingen aan de pers rechtstreeks op internet, wat de mogelijkheid om kritische vragen te stellen beperkt. En er is mogelijk nog een andere reden waarom het Brusselse perskorps aan het krimpen is: voor een journalist is Brussel saai geworden. De actie vindt tegenwoordig aan de andere kant van de Atlantische Oceaan plaats: de VS (307 miljoen inwoners) krijgen dubbel zoveel buitenlandse correspondenten als Europa (500 miljoen mensen). Al overdrijven de critici de omvang van de crisis. Het aantal mediaorganisaties in Brussel stijgt de laatste jaren gestaag. De kranten en de televisiezenders stellen minder journalisten te werk, maar ze hebben nog altijd een basis in Brussel. En intussen is ook het aantal Chinese journalisten in Brussel is de laatste jaren gestegen.
Verder lezen?
Dit is een artikel waarvoor je moet betalen. Koop dit artikel of neem een abonnement om toegang te hebben tot alle verhalen van de lage landen.
Reactie plaatsen
Aanmelden