SPIEGELOOG. De jongensdromen van Arjen Boerstra

De aarde teruggebracht tot haar essentie: een bolvorm van water en land. Eromheen blauwe lucht met hier en daar witte wolkjes. Maar het is geen opname van net binnen de dampkring, waarbij alles in proportie is – lees: héél klein. Want middenin het beeld dobbert een reusachtig roeibootje met daarin een peddelend mannetje. Door zijn activiteit verplaatst de camera zich. Die camera zit vast aan een lange houten lat, die hoog oprijst boven het bootje en niet naar beneden is gericht – zoals bij een vlieger of een drone het geval zou zijn – maar juist omhoog naar een spiegelbol. Deze bol weerspiegelt het beeld dat eronder voortglijdt. Het wereldbolbeeld blijkt een sloot, de peddelaar is kunstenaar Arjen Boerstra (Heerenveen, 1967). Bovengeschetst beeld is de subjectieve weergave in woorden van de video Matsloot (2013).

Het typeert niet alleen het wereldbeeld, maar ook de kunstenaarspraktijk van deze nuchtere Friese Groninger: onderzoekend. Arjen Boerstra heeft een nieuwsgierige inslag, bedenkt per project een onderzoeksvraag en gaat aan de slag. Hij vergaart en ontwerpt de middelen die hij nodig heeft, stelt deze samen uit bestaand materiaal en bouwt net zo makkelijk machines, apparaten en zelfs vaar- en vliegtuigen die hem helpen op weg naar zijn doel. Maar zoals wel vaker is het doel niet altijd het belangrijkste. De weg ernaartoe wordt vastgelegd. Denk hierbij vooral niet aan een prutsende, knutselende kunstenaar: Boerstra weet dat wat hij bedenkt, zal werken.

"