Over de besluitvorming bij grote infrastructuurwerken

Niet alleen in de Lage Landen, maar door geheel Europa lijkt een nieuwe fase in de modernisering van de infrastructuur aangebroken. Na de relatieve windstilte vanaf de tweede helft van de jaren zeventig en tijdens de jaren tachtig worden nu weer overal vliegvelden gebouwd of vergroot, autowegen en tunnels aangelegd en, niet het minst, verbindingen voor hoge-snelheidstreinen (TGV-HST) aangelegd. Overal zijn grote infrastructuurprojecten aan de gang of in voorbereiding. Alleen al in Nederland en Vlaanderen gaat het bijvoorbeeld om de uitbreiding van de luchthavens Zaventem en Schiphol, de mogelijke uitbreiding van de vliegvelden Beek/Maastricht en Luik, de aanleg van de Betuweroute en een ‘IJzeren Rijn'-verbinding, en de aanleg van het tracé voor de TGV-HST vanuit Rijsel via Brussel en Antwerpen naar Amsterdam enerzijds, naar Keulen anderzijds. Daarnaast zijn nog de vaste oeververbinding bij de Westerschelde en een aantal autoweguitbreidingen in discussie of in voorbereiding. Tegelijkertijd is men in Nederland nog volop bezig met de dijkverzwaring na de bijna-watersnood van januari 1995.
Ook elders in Europa is modernisering van de infrastructuur aan de orde. De Kanaaltunnel tussen Frankrijk en Engeland, de ‘Chunnel', is niet alleen figuurlijk, maar in de direct betrokken landen ook letterlijk ‘de moeder van alle infrastructuurwerken'. En voorts zijn ook in Spanje, Portugal, Zwitserland en Oostenrijk vergelijkbare processen en projecten voor modernisering van de infrastructuur aan de gang. Ook in (voormalig Oost-) Duitsland en in geheel Midden- en Oost-Europa wordt de infrastructuur drastisch vernieuwd. In dit laatste geval gaat het om een inhaalmanoeuvre dat de kwaliteit van de infrastructuur op een met West-Europa vergelijkbaar niveau moet tillen. Bij veel van de moderniseringswerkzaamheden daar wordt overigens allesbehalve zachtzinnig of zorgvuldig met het milieu omgegaan. Maar het creëren van mogelijkheden voor economische ontwikkeling naar West-Europees model heeft kennelijk een hogere maatschappelijke en politieke prioriteit.