‘Ons Erfdeel’ wordt ‘de lage landen’
Vanaf 2020 krijgt het tijdschrift Ons Erfdeel een nieuwe naam. Het blad zal dan, net als de website, de lage landen heten.
Op 1 april 2019 heeft de onafhankelijke culturele instelling Ons Erfdeel vzw drie ambitieuze websites gelanceerd: een Engelstalige (www.the-low-countries.com), een Franstalige (www.les-plats-pays.com) en een Nederlandstalige (www.de-lage-landen.com).
De naamgeving is helder, coherent en consistent. De Lage Landen zijn dat deltagebied aan de Noordzee. De term heeft geen negatieve of politieke connotaties. In alles wat we doen, ligt de focus op dit gebied, dat in de praktijk meestal samenvalt met het Nederlandse taalgebied, Vlaanderen en Nederland.
We zijn dan ook van plan voortaan met deze naamgeving te communiceren. Daarom nemen we vanaf 2020 afscheid van de naam Ons Erfdeel voor het gelijknamige blad.
Daar is lang over nagedacht. Je verandert niet zomaar van naam. Toch heeft voortschrijdend inzicht ons tot deze beslissing gebracht.
De naam is immers verwarrend: gaat het om een erfgoedblad of heeft het met erfenissen te maken? Er kleven ook negatieve connotaties aan, en al zeker in Nederland. Ze gaan van ouderwets en oubollig tot weinig inclusief (“Ons”) en zelfs ideologisch beladen. In de loop der jaren zijn die connotaties hardnekkig gebleken. Je kunt dat betreuren, maar het is niet anders. De naam werpt barrières op, zorgt voor misverstanden en soms onbehagen.
We hebben nu de kans om te kiezen voor een heldere, onbeladen naam. Voor een vlag die de lading dekt. Noem het een momentum. Of kairos: het geschikte moment, een kantelpunt dat kansen en inzicht biedt, en dat voor een ommekeer kan zorgen.
Vanaf 2020 zal het blad dan ook net als de website de lage landen heten. Daarmee blijven we trouw aan wat we altijd zijn geweest en hebben gedaan.
De naam van de instelling die het blad uitgeeft, Ons Erfdeel vzw, verandert niet. Ook de vertrouwde diepgang, nuancering en kwaliteit met respect voor de traditie blijven behouden.
Wij hopen, samen met u, de toekomst van dit tijdschrift in grote letters te blijven schrijven, de tijd zelf te blijven beschrijven.