Logica en rhetorica in het politieke debat

Als de politicus begint met zijn eigen politieke stellingname en daarbij argumenten zoekt, onderscheidt hij zich daarin niet van de wetenschapper, en wat beslissender is, hij doet daarmee de logica beslist geen geweld aan. Toch moet men een onderscheid maken tussen motivatie en motivering. Motivering komt neer op argumentatie door middel van \want\", \"dus\" en \"omdat\". Motivatie is dat geheel van innerlijke drijfveren: levensovertuiging, temperament, ethische instelling enz. Bij de politiek is het tragische dat het niet gaat om gelijk hebben maar om gelijk krijgen. De kiezer (burger) moet worden overgehaald. Pure argumentatie volstaat niet, het is niet meer dan een logisch geraamte. Daarom is de retorica onontbeerlijk: volgens Aristoteles gaat het hier om alle mogelijke vormen van overtuigen en overreden; een meeslepende bewijsvoering dient daarbij centraal te staan."