Deel artikel

Lees de hele reeks
literatuur

L. J. De Brouwer – Het oestereetstertje

6 januari 2025 2 min. leestijd Het alternatief

Achttien jonge Vlaamse en Nederlandse auteurs die in 2024 met deBuren op schrijfresidentie gingen, lieten zich inspireren door de collectie van het Mauritshuis in Den Haag. Ze bekeken zeventiende-eeuwse schilderijen door de lens van alternatieve geschiedenis en schreven er een tekst over.  L. J. De Brouwer schreef een tweedelig gedicht geïnspireerd door Het oestereetstertje van Jan Steen, geschilderd omstreeks 1658 – 1660. ‘Men noemt / ons hoertjes, smakelijke dingen, als je ons aan / je oren houdt, dan ruik je zeker de zee.’ 

Het oestereetstertje

1.
Omdat we allen lustvol zijn en graag genieten,
heten we jullie welkom bij de oestershow. Men noemt
ons hoertjes, smakelijke dingen, als je ons aan
je oren houdt, dan ruik je zeker de zee. We zweven

schalks en ondeugend door ‘t water en kleven aan  
uw rotsen vast, onze harde verlangende schelpen 
zachtjes gestreeld door het wier. We ebben en vloeden  
en worden meestal levend gegeten, schalks 

en ondeugend, ik lik de algen van tussen  
je tenen. Wie betaalt mag in het bed ons brood  
wel breken, kom en gluur, breng nader je neus 
en je mond, we zijn glibberige verleidingsdieren.  

We bestaan voor uw vreugd, dat is de eerste les, 
kom dichter en voel scherp in je oog, het oestermes. 

2. 
We spelen een spel. Ik ga schalks en ondeugend 
voor zijn ezel zitten en trek het bonten jasje aan.  
Ik giechel, terwijl hij me kietelt en denk aan Marieke,  
mijn lust en mijn leven, haar stralende, guitige blik,   

als ik voorzichtig tegen haar randen tik. Een oestermes  
onder zijn ribbenkas en lekker wrikken. Laat de binnen- 
kant naar buiten glippen. Een smakelijk slijmerig boeltje.  
Kijken hoe hij vrolijk over de vloer stroomt en dan  

lopen naar andere oorden. Ik hoor dat in ‘t oosten  
men vrijer kan leven, de levant met haar dadels 
en vijgen, de geur van mirre en ceders. De oesters 
zijn lekker, dat wel, en vanavond verzuipt hij zich weer  

in duizend stukken. Dan kan ik vrij mijn Marieke  
beminnen. Die glimlach houden moet even nog lukken. 

L. J. De Brouwer

(1996) woont en werkt in Berlijn. L.J. streeft ernaar om alles in het leven zo hiërarchieloos mogelijk te benaderen: spreken, denken, liefhebben, bestaan. Literatuur, met name poëzie, is daarbij een liefdevolle handlanger.

foto: © Marianne Hommersom

Geef een reactie

Gerelateerde artikelen

		WP_Hook Object
(
    [callbacks] => Array
        (
            [10] => Array
                (
                    [0000000000002bbb0000000000000000ywgc_custom_cart_product_image] => Array
                        (
                            [function] => Array
                                (
                                    [0] => YITH_YWGC_Cart_Checkout_Premium Object
                                        (
                                        )

                                    [1] => ywgc_custom_cart_product_image
                                )

                            [accepted_args] => 2
                        )

                    [spq_custom_data_cart_thumbnail] => Array
                        (
                            [function] => spq_custom_data_cart_thumbnail
                            [accepted_args] => 4
                        )

                )

        )

    [priorities:protected] => Array
        (
            [0] => 10
        )

    [iterations:WP_Hook:private] => Array
        (
        )

    [current_priority:WP_Hook:private] => Array
        (
        )

    [nesting_level:WP_Hook:private] => 0
    [doing_action:WP_Hook:private] => 
)