Kunstenfestival Beyond the Black Box telt vijftien performances en nul klassieke podia

Woensdag gaat in De Brakke Grond in Amsterdam de vierde editie van het kunstenfestival Beyond the Black Box van start. Artistiek leider Lisa Wiegel licht drie opvallende performances uit.

Moet podiumkunst altijd op een podium plaatsvinden? En is de tentoonstellingsruimte per definitie de juiste plaats voor een expo? Wie straks in het Amsterdamse cultuurhuis De Brakke Grond ‘Beyond the Black Box’ bezoekt, zal veel kunst zien, maar niet op de plaatsen waar je het verwacht. Het vierdaagse kunstenfestival nodigt makers uit om de logica van de “zwarte dozen” los te laten en vrij te experimenteren met vorm, ruimte en tijd.

“Heel wat kunstenaars werken op het snijvlak van verschillende kunstvormen. Hun werk past niet altijd in de conventionele toonruimte, maar is daarom niet minder boeiend”, zegt Lisa Wiegel, artistiek leider bij De Brakke Grond. “Wij voelen de noodzaak om ons gebouw – en onze sector – te herdenken zodat deze artiesten hun kunst wél kunnen presenteren.”

Voor bezoekers betekent dat: uit je doppen kijken. Ineens worden alle hoeken en gaten van De Brakke Grond potentiële performanceruimtes. “Elke keer keren we ons huis binnenstebuiten”, zegt Wiegel. “De tribunes moeten uit de zalen, of de bezemkast wordt een performanceruimte. Het werk van de makers is leidend.”

Voor de vierde editie van het festival programmeerde De Brakke Grond samen met drie partners vijftien voorstellingen die zich begeven tussen dans, performance, storytelling, videoinstallatie, lichtkunst en scenografie.

Lisa Wiegel signaleert drie voorstellingen.

Sara Manente – MOLD Spillovers

“Eerder maakte de Brusselse Sara Manente een dansvoorstelling genaamd MOLD. Het woord kan staan voor een mal maar ook voor een soort schimmel. Voor Beyond the Black Box werkte ze een zintuiglijke installatie uit die vertrekt vanuit diezelfde dubbele betekenis. In de foyer zal een grote tijl staan waarin paddenstoelen en verschillende andere types schimmel groeien. Die zullen zich via sporen en draden verbinden met de rest van de ruimte en zelfs met de lichamen van performers. Manentes installatie creëert een nieuw evenwicht tussen mens en omgeving, een waarin de mens niet leidend is.”

De installatie in de Tuinzaal is tijdens het festival doorlopend toegankelijk. Op 1 en 2 februari start de performance MOLD SPILLOVERS (Picnic) om 20:30 uur in de Witte zaal.

alaa minawi – 2048 – Identity in Dissolution (٢٠٤٨ - تَحَلّلْ هَوِيَة)

“Recent ging alaa minawi’s performance in première in Beiroet, straks doet hij ze nog eens over in Amsterdam. De Nederlands-Libanees-Palestijnse kunstenaar vertrekt vanuit onderzoek naar de kracht van zichtbaarheid en onzichtbaarheid. Het idee is dat zichtbaar zijn betekent dat je macht hebt. Maar minawi wil nagaan hoeveel macht er ligt in onzichtbaar zijn. Er schuilt vrijheid in niet gezien worden, aan je onttrekken aan bepaalde machtsstructuren.”

“Deze performance zal doorgaan in de woning van een van onze medewerkers. Bezoekers wandelen door het huis, zonder de kunstenaar, en krijgen instructies via WhatsApp. Zo geven ze zelf vorm aan de performance.”

1 t.e.m. 4 februari (16:00, 19:00 en 21:30 uur). De precieze locatie wordt op de dag van de voorstelling bekendgemaakt.

Robbert&Frank Frank&Robbert – Fire

“Dit Belgische duo is opgeleid als beeldend kunstenaar, maar maakt ook veel performances. De voorstelling die de kunstenaars tijdens Beyond the Black Box brengen maakt deel uit van een breder werk naar de elementen van de Chinese Wu Xing: aarde, vuur, water, hout en metaal. Eerder maakten ze al Earth, nu is Fire aan de beurt.”

“Fire is een eerbetoon aan de orale verteltraditie. De performance ontstaat rond een symbolisch kampvuur. Een publiek van acht mensen zit in een kring en wordt door een audiogids via koptelefoons uitgenodigd om persoonlijke verhalen te vertellen. De voorstelling gaat uit van het plezier van ontmoeting en samen creëren.”

1 en 2 februari (19:30, 20:30 en 21:30 uur) in de Steegzaal.