Toen bioloog Tijs Goldschmidt in 1983 op een meer in Tanzania ronddobberde en veldnotities nam over baarsachtigen, had niemand kunnen vermoeden dat hij veertig jaar later de P.C. Hooftprijs zou krijgen voor zijn beschouwend proza. Het is een erkenning van zijn soepele pen en literaire meesterschap, van zijn scherpe blik en een verkennend denken waarin dieren een hoofdrol spelen. Collega-bioloog en filosoof Geerdt Magiels dook in zijn oeuvre en schreef een essay waarin hij net als Goldschmidt gedachtesprongen maakt tussen mens en dier, natuur en cultuur.