Het literaire ambacht als scheppende praktijk. Over het werk van Piet Meeuse

Lees je zijn werk door, dan valt op hoe scherpzinnig, vindingrijk en bevlogen Piet Meeuse in zijn essays te werk gaat. Grenzen, afbakeningen, afrasteringen, de hele verkaveling die het wetenschappelijk bedrijf vaak uitermate saai maakt, lapt hij aan zijn laars. Hij verbindt moeiteloos oude tradities met nieuwe ideeën en bijna vergeten of nauwelijks nog relevant geachte opvattingen met elkaar, brengt Nederlandse en internationale auteurs even gemakkelijk bij elkaar als recent en ouder filosofisch of literaire werk. Er steekt een ware pioniersgeest in hem. En dat moest ook wel. Een deel van het terrein dat hij verkent, zoals bijvoorbeeld de betekenis van esoterische filosofieën in het werk van Mulisch en anderen, is in Nederland slechts vluchtig in kaart gebracht. Daarbij is de door hem gekozen essayvorm in dit land ook al bijna zonder traditie.