literatuur
Het aardige monster. Europa en de literatuur
(Lut Missinne) Ons Erfdeel - 2011, nr 4, pp. 52-63
De Europese Unie heeft al lang de kwalijke faam een ondemocratische politieke constructie te zijn, een economische reus zonder culturele identiteit, een kille vesting waarin weinig burgers, op een groep goedbetaalde eurocraten na, een warm onderdak vinden. Zo standvastig als dit soort verwijten aan de Europese Unie klinken, zo hardnekkig zijn ook de pogingen om voor Europa wat emotionele warmte op te wekken via de letteren. Wat al deze pogingen met elkaar gemeen hebben, is de overtuiging dat men met literaire auteurs een laboratoriumsituatie kan creëren waarin een vorm van Europese toenadering kan worden uitgeprobeerd. De vragen die in dergelijke projecten telkens weer opduiken, zijn herkenbaar: bestaat er wel zoiets als een “Europese literatuur”? Bestaat er dan ook zoiets als een “nationale literatuur” en hoe verhouden die twee zich tot elkaar ? Of is literatuur gewoon het resultaat van vrije, grensoverschrijdende kruisbestuiving? Verschilt de rol van een schrijver in de verschillende uithoeken van Europa? Dit artikel gaat op zoek naar antwoorden.
Verder lezen?
Dit is een artikel waarvoor je moet betalen. Koop dit artikel of neem een abonnement om toegang te hebben tot alle verhalen van de lage landen.
Reactie plaatsen
Aanmelden