Achttien jonge Vlaamse en Nederlandse auteurs lieten zich inspireren door zeventiende-eeuwse artefacten uit het Rijksmuseum vanuit de vraag: welke eurekamomenten zie je als je naar deze voorwerpen kijkt? Gidi Pols schreef een gedicht geïnspireerd door het financiële verhaal achter het Portret van koopman Rogier Le Witer, koopman in Antwerpen van schilder Jacques Jordaens. ‘het smaakt hier naar potential business partners’

Jacques Jordaens, Portret van Rogier Le Witer, koopman in Antwerpen, 1635 © Rijksmuseum, Amsterdam

.Monaco Dining.

Het is nazomer in Moneyland,
stabiel 20 graden, gestold in luchtvochtigheid.
de loods is liefdeloos.

Ik droom van je,
jij, mijn freeportbitch, loverboysyndroom,
sommige schoonheid zit nu eenmaal vooral in veilingwaardes.

Monaco dining, niemand proeft de kreeft,
het smaakt hier naar potential business partners.
De lucht drachtig van zwendelzin.
Monaco dining, omdat ik weet dat jij het spel kent,
jij, mijn freeportbitch, mijn amulet investment,
jij weet hoe zijdezacht de welvaart was.

Voor Sotheby’s naar Londen.
Savile Row-tweed, vooral omdat het erbij hoort.
Er zijn tapijtverkopers hier, ze dineren
met baronnen. Ook mijn nageslacht zal ooit van adel zijn,
zoals het jouwe werd.

Ik overweeg je vrouw te stelen, in de fik te zetten.
Een feniks met Lloydsmiljoenen
die rechtstreeks naar Grand Cayman vliegt.
Champagnemoment op de Zuidasverdiepingen.

Ik weet dat jij het spel kent,
jij, mijn freeportbitch, mijn amulet investment,
ging het niet altijd al om de jacht?

Dat is wat de mecenas zei die je vrijkocht,
je sliep in het bed van Noortman toen,
kunsthyena’s.

Maar hoe anders was jij,
mijn freeportbitch, mijn filantrokapitalist,
ook jij kocht je aanzien met aalmoezen, toch