Geloven na Nietzsche. Dennis Vanden Auweele en Guido Vanheeswijck over religie

Hoe ga je om met religie in een wereld waarin Nietzsches “God is dood” een vanzelfsprekendheid is? Kun je in zo’n wereld nog christen zijn? Steeds vaker verschijnen er boeken die om dit soort vragen draaien. Niet allemaal hebben ze evenveel toegevoegde waarde – soms liften ze eerder mee op de groeiende aandacht voor deze thematiek, dan dat ze er waardevolle inzichten aan toevoegen. Tijd voor een meer kritische blik aan de hand van twee nieuwe boeken.

Filosoof Dennis Vanden Auweeles Bekentenissen van een afvallige atheïst
is als nieuwe toevoeging aan dit debat slechts half geslaagd. Hij wil met zijn boek komen tot een “herwaardering” van religie. Hij schrijft niet per se een apologetisch relaas, maar wil wel af van de in zijn ogen eenzijdig negatieve aandacht voor religie in de media.

Er is een “te enge” benadering van religie in de publieke opinie. Als voorbeeld noemt hij het misbruikschandaal in de rooms-katholieke kerk. Dat is volgens hem “ad nauseam uitgesmeerd in de media”, met “de meest vulgaire details”. Op mij komt dit wat eenzijdig negatief over. Neem nu Brief aan de paus, het boek dat Mark Vangheluwe in 2017 publiceerde over de wandaden van zijn oom, bisschop Roger Vangheluwe. In dat geval ben ik blij dat die “vulgaire” details breed zijn uitgemeten. Als de kerk zich wil zuiveren, moet alle bagger naar buiten.

• Bekentenissen van een afvallige atheïst
• Dennis vanden Auweele
• Guido Vanheeswijck
• Onbeminde gelovigen
• religie