En de haan, hij vocht dapper voort

De liefhebbers zelf vrezen dat de traditie langzaam maar zeker uitsterft en over een paar decennia helemaal verdwenen zal zijn, maar toch worden er nog wekelijks verschillende hanengevechten gehouden op een twintigtal plekken in het noorden van Frankrijk.

Wie ooit het prachtige museum La Piscine bezocht in Roubaix, heeft het zeker opgemerkt: het donkere, realistische schilderij “Combat de coqs en Flandre” van de in Moeskroen geboren Rémy Cogghe. Het werk dateert uit 1889 en toont twee hanen in een soort boksring, het canvas besmeurd met bloed en pluimen. Beide kemphanen worden vanaf propvolle tribunes luid aangemoedigd, ze leveren dan ook een strijd op leven en dood.

In Roubaix, waar Cogghe toen leefde en werkte, waren in die tijd tientallen van deze zogenaamde “gallodromes”, waar hanengevechten werden georganiseerd. Het was het dagelijkse vermaak voor de arbeiders uit de textielindustrie. De meeste gallodromes werden haastig geïmproviseerd in schuurtjes of binnenplaatsen achter cafés. Maar op sommige plekken waren die gallodromes speciaal gebouwde kleine stadions. Een van de grootste stond in Auchel. Tot midden vorige eeuw ontving die gallodrome makkelijk 1.200 toeschouwers per avond.

In de steden zijn de gallodromes samen met de textielindustrie langzaam maar zeker verdwenen. Ander volksvermaak kwam in de plaats, en in 1963 werden hanengevechten ook in Frankrijk officieel verboden, net als in de rest van Europa. In België, waar vooral in West-Vlaanderen en Limburg de hanengevechten ooit deel uitmaakten van de dorpse folklore, waren de gevechten al in 1929 bij wet verboden.