DWARSE WAARACHTIGHEID. De foto’s van Koos Breukel

Een goed portret beweegt zich op het gebied van de tegenspraak: het bevestigt en bevraagt. Creëert feiten en ontstijgt eraan, registreert en betovert. En dat in een ongrijpbare, simultane mix. Een portret van Koos Breukel heeft niets van een dubbelzinnig geheim. Evenmin is hij een mytholoog in de zin van Roland Barthes, die grote portretfotografen ook grote mythologen noemde, omdat ze achter een gezicht een bredere inhoud schetsen, zoals Richard Avedon deed met het gezicht van een slaaf, of August Sander met het voorkomen van een notaris. Wat Koos Breukel groot maakt, is zijn nuchterheid. Hij maakt niks mooier, zoekt hoogstens naar een soort verhevigde, kernachtige werkelijkheid, naar de schoonheid van waarachtigheid. En doet dat op heldere wijze en met grote precisie.