literatuur

Dit lees je in ‘Schrijver voor de spiegel’, het literatuurnummer van de lage landen

Als je een grote literaire prijs wil winnen, ben je maar beter geen vrouw die over haar eigen leven schrijft. Dat is een van de vaststellingen in ‘Schrijver voor de spiegel’, het nieuwe themanummer van de lage landen over autobiografische literatuur. Presentatie op zaterdag 8 maart in Oostende tijdens het boekenfestival FAAR.

Autobiografisch schrijven is populairder dan ooit. Veel fictie thematiseert persoonlijk leed, heel wat non-fictie heeft als rode draad eigen trauma’s of persoonlijke (familie)geschiedenissen. Daarom wijdt het Vlaams-Nederlandse cultuurtijdschrift de lage landen in zijn nieuwe nummer een uitgelicht dossier aan dat onderwerp: Schrijver voor de spiegel – Almaar meer mij in de literatuur.

Maar worden autobiografische boeken ook naar waarde geschat in de kritiek en het prijzencircuit? Niet als je een vrouw bent die literatuur maakt van haar eigen leven, zegt auteur Emy Koopman in de lage landen. Mannen en vrouwen schrijven niet heel verschillend, maar als het om autobiografische titels gaat, dichten we mannen nog altijd meer literair prestige toe.

Waarom zoveel schrijvers over zichzelf schrijven, licht auteur en de lage landen-columnist Thomas Heerma van Voss toe in een persoonlijk stuk. Op papier heeft hij de controle, bepaalt hij het verhaal. Al zorgt dat wel voor een afstand tot andere mensen. Zelfs tijdens het sterfbed van zijn vader dacht Thomas Heerma van Voss: dit detail moet ik onthouden.

Ook Tuly Salumu schrijft om overeind te blijven, bekent ze aan auteur en journaliste Maria Vlaar. In een dubbelinterview met Adriaan van Dis zegt Salumu: ‘Ja, voor mij is schrijven regelrechte therapie.’ Ze schrijft ook het liefst over zichzelf: ‘Ik wil een stem brengen die er nog niet is in Vlaanderen, dat is veel spannender dan mij moeten inleven in iemand anders.’ Van Dis schept er juist plezier in zich in anderen te verplaatsen. ‘Dan wordt die ik ik.’

Schrijven over jezelf als een vorm van therapie is overigens niet zonder risico’s, waarschuwt auteur Anne van den Dool. Het helpt zeker om nare ervaringen onder ogen te zien, maar kan evengoed nieuwe problemen opleveren.

Journaliste Marloes de Moor onderzoekt tot slot het ultieme autobiografische genre: dagboeken. In Nederland bestaat er al een groot dagboekarchief, in Vlaanderen worden de eerste stappen in die richting gezet. Want intieme schrijfsels blijken vaak een publiek belang te hebben.

Presentatie op 8 maart in Oostende

Op zaterdag 8 maart presenteert de lage landen het nummer ‘Schrijver voor de spiegel’ tijdens FAAR, het boekenfestival in Oostende, in samenwerking met deBuren.

Schrijfster en radiomaakster Heleen Debruyne gaat in gesprek met auteurs Thomas Heerma van Voss, Tuly Salumu en Maurits de Bruijn over autobiografisch schrijven.

Praktisch:

• De Grote Post, Oostende
• Zaterdag 8 maart, 17 tot 18 uur
• Meer informatie en tickets HIER

Ook in dit nummer

Waarom België de bevrijding niet viert

Nederlands voor nieuwkomers verdient meer aandacht

Foute filmmakers in dienst van de nazi’s

Greg Nottrot, gulle theatermaker

Industrieel erfgoed: Vlaanderen bewaart, Nederland promoot

Eise Eisinga schiep een heelal in zijn slaapkamer

In de boeken van Marit Törnqvist hangt rust

Milde spot en koude schotels: stripauteur Michaël Olbrechts

Interview met Taalunie-baas Gunther Van Neste

Gerecenseerd: Safae el Khannoussi, Lize Spit, Lara Taveirne, Charlotte Van den Broeck, Frida Vogels, Christophe Vekeman, Julie Cafmeyer, Wytske Versteeg en vele anderen

Hier vind je een overzicht van het volledige nummer.

• schrijver voor de spiegel