Laat die taalpolitie maar komen!
In 2019 was ‘de Gouden Eeuw’ plots een beladen termen. En het lijkt wel of er steeds vaker woorden en uitdrukkingen in de ban worden gedaan. Staat de taalpolitie voor de deur? Volgens Marc van Oostendorp loopt het allemaal niet zo’n vaart.
Ik vroeg niet langer om een tosti, maar om een croque-monsieur
Taalwetenschapper Fieke Van der Gucht leest en luistert, en beschrijft elke maand wat haar opvalt in ons taalgebruik. In deze column gaat het over een kleine aardverschuiving op taalgebied: de erkenning dat het Nederlands twéé standaardtaalvariëteiten heeft.
Hoe geraakt de neerlandistiek uit haar impasse?
Sterk teruglopende studentenaantallen, verminderd maatschappelijk aanzien, afkalvende budgetten: de neerlandistiek ging in 2019 door zwaar weer. Sven Vitse pleit in dit stuk voor een neerlandistiek die assertief en constructief wetenschappelijke duiding levert bij maatschappelijke kwesties. De letterkunde leent zich bijvoorbeeld uitstekend voor het oefenen van een vaardigheid die in deze tijden acuut bedreigd is: aandacht.
‘Nederlands is onze taal, maar Nederlands is niet alleen van óns’
‘Kleindenken beperkt het potentieel van het Nederlands.’ Dat zei Henriette Louwerse op de Vlaams-Nederlandse taalavond Spraakmakend Nederlands? in Den Haag. Haar voorstel om het Nederlands relevanter dan ooit te maken: ‘Laten we een inclusief verhaal vertellen over het Nederlands, de taal die openstaat voor iedereen die ervan houdt, voor mensen die naast het Nederlands ook andere talen spreken.’
We moeten zo meertalig mogelijk worden
We hebben, zeker in Europa, geen andere keuze dan zo meertalig mogelijk te worden, betoogt Luc Devoldere. Respect vragen voor de eigen taal vereist ook respect tonen voor de taal van de andere. Het is noodzakelijk dat we naast de eigen moedertaal en de lingua franca Engels minstens nog één taal begrijpen. Vlamingen en Nederlanders zouden met hun traditie van relatieve meertaligheid in Europa het voortouw kunnen nemen.