De retorische verstrengeling van Vlaanderen met “rechts”

In dit essay toont Henk de Smaele aan dat Vlaanderen zichzelf al meer dan een eeuw politiek met “rechts” identificeert. Niet alleen hebben linkse partijen in Vlaanderen altijd maar een minderheid van de kiezers kunnen bekoren. Ook kun je in tal van historische (liberale en socialistische) bronnen lezen hoezeer Vlaanderen altijd verbonden werd met katholicisme, met het platteland, met tradities en conservatisme. Precies de cultivering van “rechts Vlaanderen” — ook in tegenstelling tot het “linkse” Wallonië — zou het huidige succes van extreemrechts in Vlaanderen mee kunnen verklaren. Nu er geen partij meer is die zich “rechts” noemt, kiest de Vlaming dan maar voor het extreemrechtse alternatief. Door de verstrengeling van Vlaanderen met rechts tot voorwerp van studie te maken, zouden we veel kunnen bijleren over de politieke verhoudingen in België. Maar zoiets vraagt veel lef.