'De man voor het venster': splinters ingelijst. Een psychoanalytische benadering van het literair oeuvre van Maurice Gilliams

De auteur tekent vanuit een psychoanalytisch referentiekader, in het spoor van Freud en Lacan, het grensoverschrijdende parcours in het oeuvre van Maurice Gilliams. De rode draad in dit traject is het steeds terugkeren van scheuren in de tekst. Vanuit diverse confrontaties met het niets, met de alomtegenwoordige negativiteit - de afwezige stem van de vader , de dode moeder, de kinderloze geliefde, het nooit volmaakte schrijven en de eigen eindigheid - heeft Gilliams in een taal die uiteindelijk gaat aanleunen bij de dood, dezelfde ledigheid telkens opnieuw aangezuiverd. In deze uitpuring schuilt de fascinerende eigenzinnigheid van Gilliams oeuvre.