kunst
De anekdote wekt de poëzie. Over het werk van Jan De Maesschalck
(Bernard Dewulf) Ons Erfdeel – 2013, nr 4, pp. 60-66
Wat is het verschil tussen een tekening en een schilderij? Er bestaat een soort consensus over. Tekenen is lijn en toon en gebeurt op papier. Schilderen is verf, kleur, vorm op doek of paneel. Tekenen gaat snel, schilderen traag. Tekeningen kosten meestal veel minder dan schilderijen. Tekenen is ook vaak studie, ter voorbereiding van het “grotere” werk, maar daar zijn tal van uitzonderingen op.
Soms is het onderscheid onduidelijk of bijna irrelevant. Dat geldt voor het werk van Jan De Maesschalck (°1958). Hij is, om het zo te zeggen, een schilderende tekenaar. Zijn meeste werk speelt zich af op papier, al gebruikt hij ook doek en paneel. Uiteraard zijn die ondergronden belangrijk – doek “zuigt” heel anders dan papier. Maar in wezen is het voor hem allemaal schilderen. Of ook: beelden maken met de materialen die hem het beste liggen.
Een aanzienlijk deel van die beelden heeft hij vaak, vele jaren lang, gemaakt voor bladen en kranten, zoals Humo, De Standaard, De Tijd en De Morgen. En hoe “dienstbaar” ze doorgaans ook moesten zijn, inmiddels heeft De Maesschalck wel, beeld na beeld, zijn eigen wereld geschapen.
Ik heb al eerder over zijn werk geschreven en ook nu rijst weer de vraag: hoe dat werk omschrijven? Intussen is De Maesschalck publiek 25 jaar aan de slag en zijn er vele honderden werken. Neem daar onverschillig welk beeld uit en je zegt: De Maesschalck. Maar waaraan ligt dat?
Verder lezen?
Dit is een artikel waarvoor je moet betalen. Koop dit artikel of neem een abonnement om toegang te hebben tot alle verhalen van de lage landen.
Reactie plaatsen
Aanmelden